Cinlerin Düğünü

Cinlerin Düğünü
Bir gün evde otururken konu bu tür korku hikayeleri yani anılardan açıldı.Ben bu konulara meraklı olduğum için akrabamdan anlatmasını istedim.Bana en az o gün 4-5 yaşanmış hikaye anlatmıştı.Bu hikayede onlardan biridir.(Yeri geldiğinde hepsini paylaşacağım)
Hikayeye geçelim
Akrabamın amca oğlu fabrikada çalışıyordu.Her gece eve geç gelmek zorundaydı.O zamanlar 50'li yıllardı.Ne bir araba bulmak mümkün nede bir yol arkadaşı yoktu.Her gece fabrikadan tek başına köyüne doğru yürümek zorundaydı.Yine bir gece fabrikadan dönerken köyün pınarına ulaşmıştı.Köyün pınarı ile ev arasında en az 25 dk'lık bir mesafe vardı.Pınara geldiği zaman çok sevinmişti.Çünkü o kapkaranlık alanda pınarın yanında bir düğün vardı.Kendi kendine düşünerek bu saate bir düğün nasıl olur diye düşündü.Ancak yinede bu ulu alanda düğün olmasına çok sevinmişti.Sevinerek yol aldı ve düğün alanına ulaştı.Düğünde baya oynayan bir kalabalık vardı.Daha sonra düğün sahipleri onuda oynaması için zorladı.Oda oynaya dursun gariplikleri sezmişti ancak ses çıkarmıyordu.Ne derslerse yapıyordu.Daha sonra oynamayı kesitler ve amca oğlunu bu seferde sofralarına doğru getirdiler amca oğlunun anlattığına göre dikenlerle dolu dik bir yokuşdan çıkartmışlar ancak bu dikenli yolu hiç hissetmemiş.Sofraya geldikleri zaman amca oğlu yemek istememiş ve alandan ayrılmak istemiş.Ve onlarada aynen iletmiş.Bu isteği geri çevirmeyip bu seferde gül bahçesi gibi bir yerden bizim amca oğlunu köyün pınarına doğru getirtmişler.Bizim amca oğlunu bırakırkene birde altın vermişler.(Tabi verdikleri altın o anki hayal ürünü)Amca oğlu bıraktıkları gibi alandan var gücünce kaçmış.Hızlı hızlı eve doğru yol almaya başlamış.Neyseki tan yeri ağırmaya horozlar ötmeye başlamış.Nefes nefese geldiği eve varınca derinden bir nefes almış.
Bana anlatılan bu hikaye o günkü anlatılan hikayelerden biriydi.Tabiki aradan çokca zaman geçti hikaye'nin bazı kısımlarını hatırlamam elbette çok güç.Hatırladığım kadarı ile sizlerle bu hikayeyi paylaştım.
Bana anlatılan daha çok hikaye var.Kendi hikayelerimizi paylaşmaya devam edeceğiz.